browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Oostvaardersplassen & Lepelaarplassen 4 juli

Posted by on 4 juli 2011

 

4 juli

Het heeft bijna 2 weken geduurd voordat het weer weer zo was, dat het mogelijk was om naar buiten te gaan zonder al te nat te worden, of een kou op te lopen…
Ik had mijn hoop gevestigd op de Lepelaarplassen om daar een IJsvogel te treffen, vanuit de schuilhut worden ze daar nog wel eens waargenomen.
Om 7 uur in de ochtend ben ik naar de Flevopolder gereden en als eerste naar de schuilhut de “Grote Zilverreiger” gereden om te kijken of ik een Boerenzwaluw mooi zou kunnen krijgen en om te zien of ik de Snor ook zou zien.

De Zwaluwen zaten er volop, met name jongen die in de schuilhut zaten. Echt schuw zijn ze niet, dus heb ik wat opnamen gemaakt. Het zware tegenlicht maakte dat wel wat lastig.

Uitzicht vanaf de Oostvaardersdijk over de Oostvaardersplassen (pad naar de Grote Zilverreiger)

Op de weg terug naar de auto kwam ik nog wel wat soorten tegen: in het riet zaten de bekende zangertjes: Kleine Karekieten en Rietzangers. Ook zaten er verschillende Tjiftjafjes. Natuurlijk waren er ook Winterkoninkjes, ze lieten zich alleen niet zien en Roodborstjes. In de verte heb ik de Snor met zijn kenmerkende ratel gehoord, maar hij liet zich jammer genoeg niet zien. Later nog maar eens proberen, of anders volgend jaar…

Ik ben doorgereden naar de Lepelaarplassen en ben vanaf het bezoekerscentrum naar de schuilhut gelopen. Aan het begin van het pad, waar het nog wat hoger loopt en uitkijkt over een grasland, zaten verschillende Kneutjes en Tjiftjafjes. Ook zaten er verschillende Spreeuwen met jongen die ze druk aan het voeren waren. Verder onderweg naar de hut zaten Zwartkoppen, en een enkele Kleine Karekiet.

Uitzicht vanuit de hut over de Lepelaarplassen

Aangekomen bij de hut, bleek ik er alleen te zitten. Voor eventjes was het er heerlijk rustig, mooi uitzicht over de plassen: laat de IJsvogeltjes maar komen! Al snel bleek de hut een populaire plek te zijn. Er kwamen verschillende mensen op de fiets binnen, maar nadat ze gesettled waren, werd het weer betrekkelijk rustig. Helaas bleek 1 van de bezoekers een andere kijk op natuurbeleving te hebben als ik en vond het normaal vogels te lokken met hun geluid. In mijn optiek moet je dat niet doen, zeker niet in een tijd dat de vogels druk zijn met het groot brengen van hun jongen. Na een korte discussie hierover, ben ik maar gegaan. Ik had inmiddels zo’n 3 uur in de hut vertoefd en vond het ook wel weer tijd ergens anders te gaan kijken. In die 3 uur heb ik geen IJsvogels gezien, maar wel verschillende eenden: Slob- en Krak en Tafel. Ook zaten er Aalscholvers verderop de plas en in de verte verschillende Grote Zilverreigers. Op het laatst zwom er een Dodaars om de hut en een Fuut en kwam 1 van de Grote Zilverreigers in de buurt zitten.

Het Landkaartje

Op de terugweg naar de auto trof ik een jonge Roodborst en zat er een “Landkaartje” in het gras. Een Kneutje zat behoorlijk dichtbij op de plek waar ik ze op de heenweg ook had gezien.

Ik ben weer naar de Oostvaardersplassen gereden en heb een tussenstop gemaakt bij een Visdiefjes kolonie. Deze zaten op een stenen pier-achtige constructie in het IJsselmeer en via een houten pier kon je redelijk in de buurt komen. Daar ben ik gaan zitten en vanzelf komen ze dan wat dichter voor je langs vliegen. Op 1 of andere manier lukte het me nauwelijks scherpe opnamen te krijgen: niet qua focus (zie het verhaal van de Millingerwaard), maar ze leken ook regelmatig bewogen, terwijl ik wel goed licht had…

Hierna weer even naar de Grote Zilverreigerhut en daar had ik dezelfde problemen met het fotograferen van Rietzangers en Karekieten.

Ik ben naar het bezoekerscentrum gereden en heb mijn vaste rondje gemaakt. Al snel kwam ik in het Wilgenbos een Gekraagde Roodstaart tegen: weer geen mooie foto’s en later van een jonge Grauwe Vliegenvanger ook al niet. Wat is er met m’n spullen!? Toen ik verder liep naar de hut Wigbels Eiland probeerde ik het nog met een Fitis… Totdat ik toevallig omhoog keek en iets aan zag komen vliegen: ik deed eigenlijk alles verkeerd: bedacht te laat hoe ik hem zou gaan nemen, handelde te traag en zo liet ik een Blauwe Kiekendief man(!) bijna zomaar voorbij vliegen! Toch een poging gewaagd, maar deze waren ook niks. Toen ik naar de opname-settings keek werd me ineens heel wat duidelijk: op onverklaarbare wijze bleek mijn voorkeursdiafragma op 14 te staan: weg licht en snelle sluitertijden.

Het Wilgenbos

Aangekomen in de hut had ik het zo’n beetje op orde en ik ben gaan staan wachten: misschien kwam die Blauwe Kiek nog een keer langs… Tijdens het wachten bleek er een Grasmus vlak voor de hut bezig een nest te bouwen: om de zoveel tijd kwam hij aangevlogen met pluisjes in zijn snavel. Ondanks het zware tegenlicht is het me toch nog gelukt hem mooi af te beelden. Gelukkig voor hem bleek zijn werk niet voor niets: na een tijd kwam er een vrouwtje meegevlogen en doken ze samen richting zijn nest.

De Blauwe Kiekendief is niet meer voorbij geweest, wel een vrouwtje van de Bruine Kiek, maar ook deze had ik te laat in de gaten en is aan me voorbij gevlogen. Na ongeveer een uur in de hut ben ik verder gelopen, langzaamaan weer richting de uitgang.

Uitzicht over de Oostvaardersplassen vanuit Wigbels Eiland

Bij een vennetje niet zo ver van het bruggetje zat een Bosrietzanger luid te zingen. Ik heb een tijdje aan de kant van het gele bloemenveld gestaan in afwachting of hij misschien wat dichterbij zou komen, maar dat deed hij niet. Toen ik weer verder wilde gaan vloog er iets heel snel voorbij en ging verderop in een boom zitten. Ik had niet meteen in de gaten wat het was, maar toen ik goed keek bleek het een Boomvalk te zijn! Ik kon zelfs wat dichterbij komen, maar dan vloog hij weer op om te jagen en zo zag ik hem in een andere boom iets zitten eten. Hierbij had hij heel mooi licht op zijn kop: het bleek een aardig plaatje… Na nog even daar gestaan te hebben en nog een vlucht te zien, ben ik naar de auto gelopen.

Ik heb dan misschien geen IJsvogels gezien en heb de helft van de foto’s laten mislukken omdat ik niet opgelet had met het maken, ik heb een heerlijke dag gehad!
Het zien van de Boomvalk, maar ook de Grasmus en eigenlijk alles, maakten het weer helemaal af!