5 mei
Ik was er maar eens vroeg uitgegaan en daarom al om 7 uur(!) in de Oostvaardersplassen om te zien of ik onder andere de Blauwborst nog een keer mooi zou kunnen vastleggen. De laatste keer was het al heel aardig gelukt, maar het kan altijd beter…
Als eerste kwam ik de Zanglijster bij de parkeerplaats weer tegen. In “de Kluut” zaten een paar Boerenzwaluwen welke in de hut bleven zitten terwijl ik er aan het kijken was. Helaas was het in de hut iets te donker, maar toch…
Ik ben daarna doorgelopen naar de hut aan de Keersluisplas waar ik de keren daarvoor ook gezeten had. Helaas kwam er niets in de buurt, de vertrouwde Blauwborst liet zich niet zien. Na een tijdje ben ik er dan ook uitgegaan en wilde naar de hoek van de Keersluisplas lopen, omdat ik had gehoord dat ze daar nog wel eens wat opener komen zitten. Ik kwam een jonge vogelaar-fotograaf tegen die bezig was de Matkopjes op de foto te zetten.
Gebied rond het bruggetje
Aangezien ze het lieten afweten, is hij meegelopen naar de plek die ik wilde proberen en daar hebben we een aantal uur samen staan observeren en fotograferen. Het is dan toch wel eens handig als je met z’n 2en bent. Je ziet dan inderdaad meer. Na een tijdje bleek het verhaal over de plek en zijn Blauwborst inderdaad te kloppen: ineens kwam hij aangevlogen en landde op maar een paar meter en ging voluit zitten zingen! Later bleek waarom hij zo vurig was: er kwam een concurrent in de buurt. Deze ging boven op een Meidoorn zitten en was goed te onderscheiden van nummer 1 doordat hij een heel duidelijke witte “ster” had. Het leek dezelfde te zijn die ik als eerste hier bij de plassen gezien had. Tijdens het wachten kwam er een Knobbelzwaan heel statig overvliegen. De Rietzanger liet zich ondertussen ook goed zien en horen, maar ik werd wat afgeleid door een hoge “ratel” die ik op een afstand hoorde: er zat een Sprinkhaanzanger te zingen, maar het geluid vind ik altijd lastig te plaatsen. We zijn toch maar even opzoek gegaan en uiteindelijk vonden we hem op het talud van het spoor. Eerst op afstand wat foto’s genomen, en daarna zijn we wat dichterbij gaan staan. Het duurde even, maar ook toen liet hij zich weer goed zien en horen. Ik was erg blij met de foto’s van deze soort! Vlak in de buurt zat ook nog een Grasmus. Deze liet regelmatig zijn baltsvlucht zien en daarin zijn liedje horen.
Mijn collega van de ochtend moest gaan en ik ben toen verder gelopen, het bruggetje over, naar het bosje waar een Tapuit zou kunnen zitten. Deze heb ik niet gevonden, maar het lukte wel om foto’s te maken van een Koekoek. Het was op grote afstand, maar toch… Ook zag ik nog een Blauwe Reiger.
Het was inmiddels aardig laat aan het worden en ik ben weer teruggegaan. Onderweg naar de auto kwam ik nog een zingende Putter tegen. Ik ben ook nog even naar de “Poelruiter” geweest om te zien of de IJsvogel er misschien zou zijn. Ook hier werd ik hartelijk begroet door een paartje Boerenzwaluwen, maar de IJsvogel heb ik helaas niet gezien. Na een half uurtje ben ik maar naar huis gegaan. Het was een erg leuke dag met weer geweldig resultaat!
7 mei
Ik ben nog maar eens, nog vroeger, naar de plassen geweest. Ik was er met zonsopkomst (kwart voor 6..!), want ik had de vorige keer begrepen van 2 andere vogelaars dat je vanaf die tijd het park al op mag. Aangezien vogels dan al volop aan het zingén zijn en zich over het algemeen iets beter laten zien, was ik weer vol goede hoop. Ik had zelf kunnen bedenken dat het dan in het begin nog te donker is voor foto’s, maar aan gezang was inderdaad geen gebrek. Ik ben direct naar de, inmiddels bekende, Blauwborst gelopen en hij zat er inderdaad, samen met zijn vaste buurman de Rietzanger. Omdat het nog te donker was, heb ik eerst maar staan kijken en luisteren. Helemaal geweldig. Na een korte tijd ben ik begonnen foto’s te maken aangezien hij mooi in de buurt bleef. Toen ik daar zo bezig was, hoorde ik ook in de verte de Sprinkhaanzanger weer. Het licht was nu anders, dus wilde ik proberen hem hierin te vangen. Dit lukte niet. Ik hoorde hem redelijk dichtbij, maar kon hem niet vinden! Later ben ik nog even teruggeweest, en toen zat hij weer bijna op zijn vertrouwde plek en heb ik toch weer wat foto’s kunnen maken. Eerder kwam er een Roodborsttapuit op het hek in de buurt zitten, maar echt mooi kreeg ik deze weer niet.
Inmiddels werd het lichter en warmer en hoorde ik een nieuwe zanger: een Kleine Karekiet. Deze had ik al wel eerder gehoord in de buurt van de Sprinkhaanzanger, maar kreeg hem niet te zien. Dit exemplaar zat in het riet bij het bruggetje volop te zingen, was te zien, maar bleef redelijk diep in het riet zitten. Na een aantal uur daar gestaan te hebben, een hoop foto’s rijker, maar nét niet degene die ik graag wilde maken, kroop hij omhoog en bleef eventjes bovenin zitten! Eindelijk dé foto´s kunnen maken en ik ben daarna verder gelopen naar het Wilgenbos.
Zonsopkomst boven de Oostvaardersplassen
Het Dodaarspaar zat weer in de plas waar ze vorig jaar ook zaten. Ik kreeg ze zelfs aardig in beeld en na even bij hun gezeten te hebben, ben ik doorgewandeld naar het bos. Als eerste kreeg ik daar een Matkop in zicht. Er stond 1 kale spriet en daar was deze ingevlogen. Op afstand hoorde ik ook weer de Gekraagde Roodstaart. Het was weer hetzelfde verhaal als 16 april: hoog in de top van een kale boom, en zeker niet van dichtbij. In het bos hoorde ik ook een hoog piep-achtig geluid, of zoals Peterson het omschrijft:een ijl, haastig sip-sip-sie-sittr-sie-sie en een scherp, raspend srie en vlug tsie-tuk-tuk, kortom een aantal Grauwe Vliegenvangers. Er zaten er wel een stuk of 6 die rondvlogen tussen alle dode bomen en boomstronken. Af en toe kwamen ze mooi, redelijk bij me in de buurt, zitten en kon ik ze voor het eerst goed zien.
Vanuit de “Zeearend” was niet zoveel te zien, zodat ik door ben gelopen naar “Wigbels Eiland“. Onderweg daar naartoe kwam ik nog meer Grauwe Vliegenvangers tegen en een aantal Fitisjes. Natuurlijk zaten er ook Zwartkoppen, maar ook hier kon ik ze niet vinden in de, inmiddels dicht begroeide, struiken. Vanuit de hut waren in de verte in het ondiepe water enkele Groenpootruiters en Bergeenden aan het foerageren. Verder was het er rustig.
Ik ben weer teruggelopen richting de Keersluisplas en verder naar schuilhut “de Kluut”. Daar zwommen een paar Krakeenden. Hun kleuren lijken misschien wat sober, maar wat hebben ze een prachtige tekening! In de loop van de dag ben ik nog enkele mooie soorten tegengekomen: oa een Bruine Kiekendief, Winterkoninkjes, Vinken, Kool- en Pimpelmezen en Rietgorzen. Helaas heb ik van deze soorten geén foto’s kunnen maken, dus ontbreken ze in het foto-overzicht.
Het was een lange, maar zeer mooie en vruchtbare dag!
Waar de vogels zitten…