Een prachtige groep vogels, de Ruiters. Hele sierlijke vogels op ranke pootjes (waar een opvallend groot deel van de soorten in verschillende talen hun naam aan hebben te danken). Ik zie ze niet zo heel vaak, buiten de “redshanks” dan, en vind het dan ook heel fijn als het een keer gebeurt. Ik vind het wel een beetje een lastige groep vogels. Een aantal lijkt behoorlijk op elkaar en sommige soorten die niet bij de familie horen, lijken er óók nog op… Dat maakt het soms best lastig.
Toen ik de Bosruiter voor het eerst zag, wist ik toch zeker dat ik met deze soort te maken had. Dat is ook wel eens fijn. Ik was in een land in een streek waar je ze zeker kon verwachten en andere soorten misschien wat minder. Terwijl ik aan een klein riviertje in het noorden van Noorwegen zat, vloog deze Ruiter verschillende keren roepend voorbij, maar bleef op een bepaald moment even rustig voor me zitten. Dat gaf me de gelegenheid deze schoonheid eens goed te bekijken en vast te leggen.
Ik ben dus blij dat ik deze fraaie soort aan mijn lijst heb kunnen toevoegen en dat ik hem nu rustig kan bekijken. Want, wow: wat is hij mooi!
